Farklı Bir İnanış, Çarpıcı Bir Seramoni

Bu makalede Hindistan’da ölümden sonra gerçekleştirilen bir seramoniden kısaca bahsetmek istiyoruz.

Hindistanın kuzeydoğusunda bulunan Varanasi, Hindistanın en kutsal şehri olarak kabul edilmektedir. Hatta bu şehir bir dini inanışlar mozaiğinden oluşuyor diyebiliriz.

Varansi'nin ganj kıyısında bulunan ghatlarından bir görüntü. şehirde yaklaşık 80 adet ghat var. Her bir ghat farklı dokulara ve renklere sahip. Kimileri renkli ve buyuk olan ghatlardaki hayat hiç durmuyor.

 Ganj nehrinin kıyısına kurulmuş olan şehrin kıyısında yaklaşık 80 adet yan yana dizilmiş ghat bulunuyor. Bu ghatlardan merdivenlerle ganj nehrine girebiliyor, nehirde yıkanabiliyor ve dini ritüellerinizi yerine getirebiliyorsunuz. Şehir tüm gün boyunca hareketli ghatları ile çok ilginç görüntüler veriyor.

Varanasi’de yüzlerce tapınak var. Küçük türbe benzeri şeyler o kadar fazla ki insanlar sokakta yürürken aniden durup küçük bir ritüel sergileyebiliyorlar. Bütün bu dini çeşitliliğe rağmen etraf genelde pis. Hinduların düşüncelerinin altında yatan temel düşünce her şeyin doğal olduğu. Pislik te onlara göre doğal. Biz onu pis olarak düşündüğümüz için pis olarak gördüğümüzü savunuyorlar.

Büyük Ghatta günün her saati yakma işlemi gerçekleştiriliyor. Hindistanın dört bir yanından insanlar sırf burada yakılabilmek için ölmeden önce bu şehre geliyor

Bizim bu şehirde en çok merak ettiğimiz şeylerden birisi de ölü yakma ghatları ve seramonileri idi. Bu olayı görmek için ölü yakma ghatına gittik. Varanasi de 2 adet yakma ghatı var. Büyük olan ghat’ta, bazen günde 200-300 ölü yakılabiliyor.

Büyük olan Ghatın etrafında çok güzel mimarisi olan ve bizim galata kulesini andıran sivri yapılar var. Fakat hepsi isten ve yağdan artık simsiyah olmuşlar. Her yerden dumanlar yükseliyor. Ölüler parlak kumaşlara sarılmış ve çiçeklerle süslenmiş bir biçimde getiriliyorlar. Önce ganjın sularına sokularak ceset ıslatılıyor ve kutsanıyor. ardından da çok düzgün bir şekilde istif edilmiş olan bir odun kümesinin üzerine yerleştiriliyorlar. İnanılmaz bir manzara var. Turistler şaşkınlık içerisinde olup biteni izliyor.

Ailenin büyük oğlunun saçları kazıtıldıktan sonra yakma işleminde görevlendiriliyor. Yakılma olayı bittikten sonra kendileri için olan bir bölümde Ganj nehrine girerek temizleniyorlar.

Burada fotoğraf çekmek kesinlikle yasak. Hindistan hükümeti de bunu kanunlara bağlamış. Fotoğraf çekme eyleminin ölünün ruhuna yapılan büyük bir saygısızlık olduğu düşünülüyor. Fakat bu durumu istismar eden uyanıklar da yok değil. Eğer bu durumu bilmiyorsanız yanınıza gelip fotoğraf çekebileceğinizi söyleyen insanlar olabiliyor. Eğer böyle bir hata yapar ve ona inanırsanız şikayet yüzünden ya karakola gidip 2000 dolar ödeyeceksiniz ya da o kişilere yüklü bir miktar para bağışlayacaksınız. Sizi zor durumda bırakmak için bazen bu gibi şeyler yapabilen innsanlar oluyor.

Ölüler bir ödün yığınının üzerinde yakılıyorlar. İnanışa göre, bu şekilde yakılan insanların ruhları 6 yollu samsara döngüsünden yani reenkarnasyondan kurtuluyor. Dolayısıyla da ruhları sonsuza dek mutlu bir şekilde yaşıyor.

Ölü yakma ghatına kadınların girmesi yasak. Daha önce kadınlar da girebiliyormuş fakat eşini çok seven bir kadın yanan odunların üzerine atladığı ve yaşamını bu şekilde kaybettiği için hükümet kadınların gelmesini yasaklamış. Ayrıca Hintli kadınlar tören esnasında çok ağladıkları ve bazen taşkın hareketler yapabildikleri için ölüye farkında olmadan saygısızlık yaptıkları düşünülüyor. Dolayısıyla ortalıkta kadın göremiyorsunuz. Bazen çok istisnai durumlarda ölünün eşi ghata getirilebiliyor fakat bu durum çok nadiren gerçekleşen bir durum.

Ailenin büyük oğlunun saçları kazınıyor

Ölünün büyük oğlunun veya aileden bir erkeğin saçları kazıtılıyor ve arkada bir tutam saç bırakılıyor. Beyaz bir tören elbisesi giydirilen bu kişi yakılma töreni esnasında birtakım işler yapıyor. Ölü yakma törenindeki bir diğer nokta da kişinin kalbinin yakılmıyor olması. Kalp bir süre sonra çıkartılarak Ganj nehrinin sularına atılıyor.

Aslında odun ile yakılmak Hindistan standartlarına göre biraz pahalı bir iş. O yüzden herkes bu şekilde yakılamıyor. Hayatının sonlarında Varanasiye gelerek odun parası toplamak için dilenen çok sayıda insan var. Hiç parası olmayan fakir insanlar veya doğal yolla ölmeyenler devletin işlettiği fırınlarda yakılıyorlar.

 

Fotograflar:Ozan Bugdaycı/Epochtimes

Yanıt Ver

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.