Neden var olduk?
Bu hayatın bir anlamı olmalı
Coşkuyu yaşamak isteyen
Bir çocuk mu hayat?
Acıyı giyinirken virgüller
Farkındaydım ünlem işaretlerinin!
Sorular biriktirirken kitaplar
Hep nokta noktalardı aradığım…
Sabahlayan bir istasyonda
Telaffuz edilmeyen kelimeleri yazmak
Baharın albenili renklerinde
Coşkulu imgelerle yürümek
Engin denizlere bakıp
Tutkusu olmak iki mavinin…
Noktalı virgüllü uzun cümleler kuramadım
Hayatın anlamını aradım
Bir çocuğun gülüşünde
Aşkın çarpan kalbinde
Işıltıyla bakan gecede
Çağlayan bir nehirde
Aradım hayatın anlamını…
Uzak dağların karlı tepelerinde
Sessiz çayırlarda
Issız vadilerde
Rengârenk gülümseyen kır çiçeklerinde
Aradım hayatın anlamını…
Cevaplar ararken kafamda
Yaşadığım anda sandım
Daha farkında ve coşkuyla
Anın gözlerine baktım!
Farkına varmak istedim renklerin
Bendeki hislerin…
Anlar vefasızdı!
Bugün dün oluyordu
Yarınsa bugün
Bir düziye akıyordu zaman…
Başka bir şey olmalıydı
Bu hayatın bir anlamı olmalıydı
Çetin acılardan sonra
Bir gün onu buldum!
Anın dinginliğinde…
Rahatsız etmiyor artık
Soru işaretleri
Nokta noktalar içimizde
Özümüzün doğasında
Benliğimizdeki huzurda…
Arayın kendinizi kendinizde
Fark edilmeyi bekleyen
Ebedi bir ruh saklı içinizde…
Atifet Gezek