İSİG Meclisi Temmuz Ayı Raporu Yayınlandı: En Az 144 işçi Hayatını Kaybetti

Hayatını kaybedenlerden 12’sinin çocuk işçi olduğu belirtilen rapora göre temmuz en fazla çocuk işçinin öldüğü ay.

İSİG Meclisi’nin hazırladığı iş cinayetleri raporuna göre; Temmuz ayında en az 144, yılın ilk yedi ayında en az 1022 işçi iş cinayetlerinde hayatını kaybetti.
Yüzde 83’ünü ulusal basından; yüzde 17’sini ise işçilerin mesai arkadaşları, aileleri, iş güvenliği uzmanları, işyeri hekimleri, sendikalar ve yerel basından öğrendiğimiz bilgilere dayanarak tespit ettiğimiz kadarıyla Temmuz ayında en az 144, yılın ilk yedi ayında en az 1022 işçi iş cinayetlerinde hayatını kaybetti.

Mevsimlik tarım işçiliği, çobanlık ve besicilik yapan 5 çocuk; 2’si MESEM kapsamında çalışan 4 inşaat işçisi çocuk; muavin ve eşya taşımacılığı yapan 2 çocuk; ücretsiz aile emeği kapsamında çalışan 1 çocuk olmak üzere 12 çocuk işçiyi kaybettik. Bu ay, uzun zamandır hayatını kaybeden en fazla çocuk işçinin olduğu aydı.

15 yaşındaki Alperen Kocayavuz’un yüksekten düşmesi ve 16 yaşındaki Eren Dağ’ın akıma kapılması ile birlikte 2023-2024 eğitim ve öğretim döneminde MESEM kapsamında çalıştırılırken ölen çocuk sayısı 9 oldu.

‘tarım işçi ölümleri öne çıkıyor’

Sadece bu ay 50 yaş ve üstü en az 37 işçi hayatını kaybetti. Şoförlük yaparken, inşaatta çalışırken, ocakta kömür kazarken, tarlayı ekerken…
Bu ay mevsimlik tarım işçi ölümleri öne çıkıyor. Özellikle traktörle, kapalı kasa kamyonetle, uygun olmayan servis minibüsüyle vb. tarlalara taşınan işçiler yollarda ölüyor, yaralanıyor. Diğer yandan her anlamda korunmasız ve güvencesizler. İşçilerin özellikle barınma ve beslenme sorunları var.

Madenler alarm veriyor. En az 8 maden işçisini kaybettik. İki madenci arkadaşımız Zonguldak’ta “herkesin bildiği ama kaçak denilen” madenlerde çalışıyordu. Ancak ölümlere sadece kömür değil bakır, taş ve mermer ocaklarında da rastlıyoruz.

‘İş cinayetlerinin yüzde 50’sini sanayi sektörü oluşturuyor’

Sektörel olarak baktığımızda iş cinayetlerinin 50’si sanayi, 41’i tarım, 27’si hizmetler ve 26’sı inşaatta meydana geldi. Her ne kadar işkolu olarak tarım ve inşaattaki ölümler öne çıksa da sektörel olarak en fazla ölüm farklı işkollarına bölünen sanayide gerçekleşiyor. Yine tehlikesiz zannedilen hizmet sektöründe de ölümler çok fazla ama “görünmez” kılınıyor.

İntihar nedenli iş cinayetleri

“Görünmez hale getirmenin en önemli yolu” meydana gelen ölümün yüksekten düşme, göçük, elektrik çarpması gibi daha bilinen nedenlere bağlı olmamasından da kaynaklanıyor. Oysa her işkolu ve sektör farklı koşullar ve özgünlükler barındırıyor. Örneğin hizmet sektöründe intihar nedenli iş cinayetleri önemli bir yer tutuyor. Temmuz ayında LC Waikiki mağazasında reyon yöneticiliği yaparken gördüğü mobbing nedeniyle yaşamına son veren Muhammed Yavuz’u; Tarım ve Kırsal Kalkınmayı Destekleme Kurumu Malatya İl Koordinatörlüğünde çalışırken 6 Şubat Depremlerinde annesini, babasını, kardeşini ve akrabalarını kaybeden, enkaz altından kurtarılan, geçen yıl Manisa İl Koordinatörlüğünde görevlendirilen, geçici görevlendirmelerin iptali üzerine deprem bölgesine gitmeye zorlandığı için yaşamına son veren Cihangir Emre Küçüker’i; Dokuz Eylül Üniversitesi Plastik Cerrahi bölümünde asistan hekim olarak aşırı-yoğun-fazla çalıştırılan ve mobbing yapıldığı için istifa edip ertesi gün yaşamına son veren Uğurcan Ağcaoğlu…

Yorumlar kapalı, ancak trackbacks Ve pingback'ler açık.