Varanasi kenti, 3000 yıllık geçmişiyle, dünyanın en eski şehri. Hindistanın en kutsal şehri olarak biliniyor. Hindular ölmeden önce Varanasiye geliyorlar ve burada ölmek istiyorlar. Ganj nehri kenarında bulunan binalar gerçekten çok ilginç. Masallardan çıkmış bir görüntü veriyor adeta. Mark Twain “Varanasi tarihten, gelenekten ve efsaneden, hatta bu üçünün toplamının iki katından bile daha yaşlıdır” demiş . Kutsal şehir Varanasi bugüne kadar sayısız sanatçıya ilham kaynağı olmuş.
Varanasiye giden herkesin burada gündoğumu ve günbatımını izlemesi tavsiye ediliyor çünkü dünyanın en iddialı manzaralarına şahit oluyorsunuz. Gündoğumu ve batımlarında ayinsel davranışlar ve törenler başlıyor. Binlerce insan nehrin kıyısına geliyor. Sosyal statü anlamına gelen günlük elbileseler çıkarılarak, geleneksel bir kumaş veya kıyafetler giyiliyor. Binlerce insanın şarkılar söyleyerek Ganj nehrine girdiği an, muhteşem bir görsellik sunuyor. Dolayısıyla Varanasi, fotoğraf sanatçıları için de benzersiz bir şehir olma özelliğine sahip. Varanasi çok büyük bir şehir değil ama çok kalabalık. Sokaklarda tam bir kaos hakim. Sokakları çok dar.
Varanaside toplam yüze yakın Ghat yan yana sıralanmış durumda. Merkezi Ghatlarda her sabah ve her akşam binlerce kişinin katılımıyla ‘Ganga Aarti’ denilen Ganj’ı kutsama törenleri yapılıyor. Varanasi, dünyanın en hüzünlü turistlerine ev sahipliği yapıyor aynı zamanda: Hindistan’ın her yerinden hasta, yaşlı, kendini ölüme yakın hisseden insanlar ölmek ve yakılarak Ganj’a karışmak üzere buraya geliyorlar. Hindistan’ın başka yerlerinde ölen kişiler de -eğer imkanları varsa- buraya getirilip, burada törenle yakılıyor ve külleri Ganj nehrine atılıyor. Böylece ruhlarının kurtuluşa ereceğine inanıyorlar. Öldükten sonra Varanasi’de yakılarak Ganj’a gömülmek Hindu inanışının bir parçası. Bu sekilde reenkernasyon kısır döngüsünden kurtulacaklarına inanıyorlar. Bu kutsal mekanlarda fotoğraf çekmek yasak
