Wuhan Hastanesi İnşaatında Çalışan İşçi: İzole Edildik, Mahkummuşuz Gibi Davrandılar

Dünyanın her yerindeki temel hizmet çalışanları, salgının ortasında ekonomileri ayakta tutan kahramanlar olarak kabul ediliyor, ancak Çin’de değil.

Çin’de salgının sıfır noktası olan Wuhan’da 1.600 yatak kapasiteli acil durum hastanesi Leishenshan, gece gündüz çalışırarak hayatlarını tehlikeye atan on binlerce inşaat işçisi sayesinde, iki haftadan daha kısa, rekor bir sürede inşa edildi.

Buna rağmen, hastane inşaatının bitmesinden kısa bir süre sonra, bu işçiler kendilerini dışlanmış, hızla şehir dışına zorla sürülmüş halde buldular ve birçoğu asıl maaşlarını alamadı.

Guangzhou’lu bir dış cephe işçisi olan Zhang Xiongjun, bunlardan biriydi. Yürek parçalayan deneyimini Çin’deki mikroblog platformu Weibo’da yazdı.

Zhang, Leishenshan’daki inşaatın tamamlanmasından sonra, işçilerin karantinaya alındığını, daha sonra onun gibi birkaçının Hunan eyaleti dışına kadar “mahkumlar gibi taşınarak” götürüldüğünü anlattı. Zhang’ın sözleşmesi yoktu ve çalıştığı her gün için 500 yuan (70.9 $, yaklaşık 500 TL) nakit alıyordu. Diğer inşaat işçileriyle konuşunca, kendisine hak kazandığı paranın sadece bir kısmının ödenmiş olduğunu anladı.

8 Nisan’da Zhang ve diğer mağdur işçiler, inşaat şirketi Çin İnşaat Üçüncü Mühendislik Bürosundan ücretlerinin tamamını istemek için Wuhan’a döndüler.

Wuhan’da bulunan il merkezi şikayet ofisine gittiler ve tazminatlarıyla ilgili olarak hükümet yetkililerine şikayette bulunmayı planladılar. Ancak bunu yapmadan önce, Çin İnşaat Üçüncü Mühendislik Bürosundan 20-25 kişi gelerek etraflarını sardılar ve yere çömelmelerini emrettiler.

Zhang, şirketin planlarından nasıl haberdar olduğundan halen emin değil, ancak şirketin elemanları, sonraki dokuz saat boyunca Zhang ve mağdur işçiler grubunu korkuttular, yemek yemelerine ya da su içmelerine izin vermediler. Bir kişi kavurucu güneşin altında bayıldı.

Şirket, olaydan veya Leishenshan’ın inşaatında çalıştıklarından asla bahsetmeyeceklerine söz veren bir dilekçeyi imzalamaları için onlara baskı yaptı. Şirket personeli ayrıca, telefonlarındaki Leishenshan’da çalıştıklarını kanıtlayan herhangi bir fotoğraf veya videoyu da silmelerini istedi. Onlara Wuhan’dan ayrılma emri verdi.

Salgının hala şiddetli olduğu Wuhan’dan geldikleri için, yakınlardaki hiçbir otel onları kabul etmek istemedi. Bu nedenle arabada uyudular.

Günlerce “ya kovalandık, ya geri döndük ya da karantinaya alındık” diye yazdı. “Artık sadece mülteciyiz.” Yeni inşaat işleri de bulamadılar.

Düzgün bir tazminat alma girişiminde başarısız olduktan sonra, Zhang “Hayatta bir daha Wuhan’a gitmeyeceğim” diye yazdı.

‘Kahramanlar’dan Evsizlere

Merkezi Wuhan’da bulunan ve devlet tarafından işletilen Çin İnşaat Üçüncü Mühendislik Bürosu, dünyanın en büyük inşaat şirketlerinden biridir ve sekiz yıldır Fortune’un Global 500 listesinde yer almaktadır.

28 Mart röportajında, şirket başkanı ve Komünist Parti sekreter vekili Chen Weiguo, devlet yayıncısı CCTV’ye firmanın Leishenshan projesinde çalışmak için ülkenin dört bir yanından 31.000’den fazla kişiyle sözleşme imzaladığını söyledi. İşçilerden “kahramanlar” diye söz etti ve her birine bir onur sertifikası vereceğine söz verdi.

Ancak vardiya sırasında komple vücut koruyucu kıyafetler giyen ve renkli çelik tuğlaları yerleştirmek için iskele üzerinde ayakta çalışan Zhang, bunların hiçbirini görmediğini söyledi.

“Sahip olduğumuz tek kanıt, sağlık raporlarımız” diye yazdı. “Hiçbir belge yoktu, saygı yoktu, hiçbir şey yoktu.” Hastane inşaatı tamamlandıktan sonra, işçilerin 14 gün boyunca izole edilmesi – bu uygulama genellikle karantina merkezlerine dönüştürülen yerel otellerde kullanılır – ve genellikle yeni koronavirüs olarak bilinen ÇKP virüsü için test yaptırmaları gerekiyordu. Çoğu zaman bunlarla ilgili ücretleri kendileri karşılamak zorunda kalıyorlardı.

Zhang’ın paylaşımını okuduktan sonra, birkaç duyarlı internet kullanıcısı kendisine para yardımı yapmak istedi: 20’den 100 yuan’a (yaklaşık 20-100 TL) kadar küçük miktarlar. Ama Zhang hepsini geri çevirdi. Sadece adalet istediğini yazdı.

Son birkaç gündür Zhang, inşaat şirketinden haber almayı umarak, şirket çevresinde dolaşıyor. Geçtiğimiz birkaç geceyi parkın yeşil alanında, kaldırım taşlarının üzerinde geçirdi. 12 Nisan’daki yazısında “Gökyüzü benim battaniyem ve toprak yatağımdır” diye yazdı ve “günlerdir uykudan mahrum olduğunu” ekledi.

“Ağır işlerde çalışan işçilerin, hayatımızı ortaya koymamız karşısında aldığımız şey budur.”

Ücret düşüklüğüne ilişkin şikayetler sadece inşaat işçilerinden gelmedi. Mart ayında, bir bordro belgesi internete sızdırıldıktan sonra, Shaanxi eyaletindeki bir hastanede idari personele, ön büro sağlık çalışanlarından üç ila dört kat daha fazla ödeme yapıldığı ortaya çıktı. Eşitsizlik internette skandala yol açtı ve sonunda hastane müdürü ve müdür yardımcısı istifa etti.

Çin’de bir internet tıp forumu olan Dingxiangyuan tarafından yapılan bir ankette, ülke genelindeki 1.900 tıp uzmanının sadece yüzde 12’si, Çinli yetkililerin salgınla mücadeleye yardımcı olan sağlık personeline ödeme sözü verdiği özel tazminatı aldıklarını söyledi.

Şubat ayının ortalarında Leishenshan inşaat ekibine katılan ve Guizhou şehrinde yaşayan Huang, inşaatın tamamlanmasının ardından Wuhan’da bir aydan fazla karantinaya alındığını söyledi. Eve giderken, güney Shenzhen kentinden geçti ve iki hafta boyunca tekrar karantinaya alındı.

Epoch Times’a yaptığı açıklamada, “İş ararken, bize daha önce nerede çalıştığımızı sorarlar. Wuhan’da çalıştığımızı söylediğimizde anında reddederler” dedi. Gelecekle ilgili hiçbir plan yapamadığı için “adım adım ilerlediğini” söyledi.

Yazan: Eva Fu, The Epoch Times
Çeviren: Hatice Atmaca, Epoch Times Türkiye