守株待兔 (Shou Zhu Dai Tu)
Song Devletinde bir köylü bir gün tarlalarını biçerken, bir yabani tavşanın şaşkınlık içinde yanındaki otlardan kaçtığını görmüş. Tavşan tarla kenarındaki bir ağaca çarparak yere düşmüş. Köylü tavşanın yanına gidip baktığında hayvanın öldüğünü görmüş. Köylü çok sevinmiş, çünkü hiç uğraşmadan büyük ve yağlı bir yabani tavşan yakalamış olmuş.
Köylü, her gün böyle bir yabani tavşan yakalayabilse, hayat ne kadar rahat olurdu, diye düşünmüş. Köylü, bu düşünceyle artık tarla işleriyle uğraşmaktan vazgeçmiş. Her gün ağacın dibinde yatıp, ikinci ve üçüncü tavşanın gelmesini beklemeye başlamış. Ancak tekrar bir ölü tavşanla karşılaşmamış, tarlaları ise ekinsiz kalmış.
Bu deyim, emek harcamadan sonuç elde etmek isteyen kişiyi, tarlalarını ekinsiz bırakan köylüye benzetir. Herkesin kendi emeğiyle zenginleşmesi gerektiği mesajını verir.
Bu deyim Çin’in ilk filozoflarından biri olan Han Fei (M.Ö. 281-233) tarafından yazılan Han Feizi kitabındaki hikayeden doğmuştur.
Clearharmony
