Çocuk her davranışıyla içinde bulunduğu aileyi yansıtır. Çocuk evdeki alışkanlıklarını okula, okuldaki alışkanlıklarını da eve taşır. Evde öğrenmesinin zaman alacağı ya da hiçbir zaman öğrenemeyeceği bir çok sosyal kuralı anaokulu ortamında öğrenir.
Gün boyunca kendi yaşında bir çok çocukla birlikte olacağı için kuralları öğrenmek zorundadır. Örneğin sıraya girmek , sırada beklemek gibi sabır gerektiren davranışları öğrenmek zorunda kalır. Evdekinin aksine oyuncaklarla oynarken de ,aynı şekilde arkadaşlarının oyuncaklarını istediği zaman ellerinden çekip alamayacağını öğrenir.
Pantolonunun fermuarını kendisi çekebildiğinde, düğmesini ilikleyebildiğinde hele bir de ayakkabısını bağlamayı öğrendiğinde büyük keyif alır. Her öğrendiği beceri onun kendine olan güvenini artmasını sağlayacaktır. Gittikçe daha bağımsız ve daha becerikli olacaktır.
İyi ve güvenli anaokulu ortamında çocuğun dil gelişimi de hızlıdır. Her gün okunan hikayeler, tekerlemeler, şarkılar, parmak oyunları , kullandıkları materyaller yeni kelimeler öğrenmesi için iyi fırsat yaratırlar.
Tabiki bütün bunların sağlanması için tehlikelerden arındırılmış anaokulu ortamları yaratmak şarttır. Bunun için üniversitelerin çocuk gelişimi , anasınıfı öğretmenliği dallarından mezun olmuş personelin anaokullarında çalıştırılması ve eğitim almamış kimselerin çocuklarla çalışmalarına izin verilmemesi gerekmektedir.
Anaokullarını denetim mekanizması iyi çalışmalı ve uygun olmayan durumlarda çeşitli yaptırımlar uygulanabilmelidir. Anaokulları ticari kazanç yerleri durumundan çıkarılmalı gerçek birer eğitim kurumu haline getirilmelidir.
Semra Şener
Yoruma kapalı.