Fan Changjiang, Komünist Parti için propaganda mücadelesinin ardından, Kültür Devrimi’nde ihanete uğradı.
Cumhuriyetçi Çin’de saygınlık kazanmış Ta Kung Pao gazetesinde çalışan Fan Changjiang, sadık bir komünistti ve bundan gurur duyuyordu. Bir zamanlar “Milliyetçi yönetim altında yasal olarak yayınlanan gazete ve kitaplarda, [Komünistlere] Kızıl Ordu adını veren ilk kişi bendim… Kızıl Ordu’nun korkaklar gibi kaçmadan Japonlarla savaşmak için kuzeye yürüdüğünü duyuran da.” diyerek kendisiyle övünürdü.
Bu, 1920’lerde ve 1930’lardaydı, o zamanlar Çin’i yöneten Milliyetçi Çinli yetkililer tarafından bastırılan, 1949’da iktidarı ele geçiren Çin Komünist Partisi (ÇKP)’den yeni türeyen bir grup isyancıydı. Fan, ÇKP’nin güney Çin’deki savaş alanındaki topraklarından büyük çapta bir geri çekilme olan “Uzun Yürüyüş”ten bahsediyordu.
Bugün Fan Changjiang, çoğu Çinlinin bilmediği bir isim. Cumhuriyetçi Çin’in gazetecilik çevrelerinde önde gelen bir sol görüşlü yazar olarak yükselişi, başkan Mao Zedong’da dahil en iyi ÇKP liderleriyle yakın etkileşime girmesine izin verdi. Onun gözden düşüşü, hayatlarını komünizme adayan, ancak ÇKP’nin daha sonraki siyasi şiddetine yenik düşen sayısız diğer Çinli entelektüelin ve ilk devrimcilerin bir yansımasıydı.
Fan, Ta Kung Pao için yaptığı işlerde, ÇKP’nin “Uzun Yürüyüş”den sonra kaçtığı ve kök saldığı kuzeybatı Çin’in Shaanxi Eyaletindeki komünist üs bölgeleri hakkındaki haberleriyle ün kazandı.
Fan, ÇKP’nin Japon istilasına karşı savaşmayı planladığı yere giden “Uzun Yürüyüş”ü kuzeye doğru kahramanca bir yolculuk olarak tasvir etti.
1930’lar boyunca, Chiang Kai-shek (Milliyetçi lider) zamanını beklemiş ve Japonya ile nihai bir çatışma için Çin ordusunu oluşturmuştu. 1931’de Japon ordusu, kaynak bakımından zengin olan Kuzeydoğu Çin bölgesini kendine kattı ve Mançukuo adında bir koloni devleti kurdu.
ÇKP, Milliyetçi ordunun ellerinde kendisini bertaraf edip yok olmasına yardımcı olacak “birleşik cepheyi” desteklemek yerine, kendisini Chiang’ın stratejisine karşıt bir şekilde konumlandırdı. Fan; komünist propagandacılar gibi, kitlesel destek oluşturmak için “Çinliler Çinlileri öldürmemeli” gibi sloganlarla ortaya çıktı.
Fan, Ta Kung Pao gazetesi, nesnel haberciliği ve bağımsızlığı ile tanınan ulusal çapta beğenilen bir gazete olana kadar Komünist Parti için özellikle yararlıydı. Mao’nun sağ kolu Zhou Enlai propaganda cephesine şöyle diyordu; Fan ve diğer sol eğilimli muhabirler, ÇKP ve onun hareketine övgüler yağdırırken, Milliyetçi hükümete lanet okuyorlardı.
Fan, yayınladığı 69 seyahat haberlerinde, açık bir şekilde kuzeybatıda yaşayan insanların içinde bulunduğu kötü durumu kaydetti ve Milliyetçi lider Chiang Kai-shek’in politikalarını eleştirdi. Birçok insan Güneybatı Çin üzerinden geri çekilmeye başlamadan önce, Komünist partinin askeri stratejilerini tahmin edebilmesinden etkilendi. Fan, Kızıl Ordu’ya Robin Hood benzeri devrimcilerden oluşan bir grup olarak övgüde bulundu.
Fan, komünist bir subay hakkında “Liu [Zhidan] yerel köylülerin çektiği acıya sempati duydu” diye yazdı.”… Komünist ideolojide beslendi, eşkiya faaliyetlerini stratejik ve sistematik olarak sosyal bir harekete dönüştürebildi.” dedi.
Editör, bir seferinde yorumunun tonunu hafifletmesini istemenin dışında, ÇKP’nin eylemlerinde komünist ideolojiyi teşvik ettiği üç yıl boyunca hiçbir kelimeyi değiştirmedi.
Partiye Hizmet Etmek
Fan’ın gazeteciliği bu süre içerisinde, Milliyetçilerin kontrolündeki topraklarda komünistlerin geleneksel olarak olumsuz algısını tersine çevirmede kritik bir rol oynadı. – daha sonra “Çin’in Kuzeybatı Köşesi” kitabında derlenmiş ve yedi kez yeniden basılmıştır.
Fan’ın Komünist Partiye katkıları bununla sınırlı kalmadı. 1936’da, görünüşte ÇKP bir Birleşik Cephe’de Milliyetçilerle ittifaka girdikten sonra Fan, Yan’an’daki komünist karargahına tekrar gitti ve Mao Zedong ile röportaj yaptı.
Fan, Mao ile o kadar yakın bir ilişki kurdu ki komünist lider, Fan’ın propaganda çalışmalarını öven bir mektupta ona “kardeş” olarak hitap etti.
Fan, 1938’de komünizm yanlısı gazetecileri bir araya getiren Çin Genç Gazeteciler Derneği’ni kurdu. Ertesi yıl ÇKP’ye katıldı ve komünist ideolojisi ve pozisyonları üzerine baş editör ile tartıştıktan sonra resmi olarak Ta Kung Pao’dan ayrıldı.
Ta Kung Pao’dan ayrılmak, Fan’ın orijinal ve düşünceli gazeteciliğinin sonu oldu. ÇKP’de kurulmasına yardım ettiği Xinhua Daily’nin temeli, Parti çizgisini takip etme talimatı verilen bir sözcü olmasıydı.
Milyonlarca öğretmen, entelektüel, memur ve sözde “Beş Kara Kategori’ye ait olan diğerleriyle birlikte Fan, “karşı devrimci” olduğu için zulüm gördü ve eleştirildi. Bir zamanlar Çin’in kalbini komünizmin düşmanlarına çevirmesine yardım eden Fan, 1969’da “yeniden eğitim” için çalışma kampına gönderildi. Bir zamanlar Mao’nun “kardeşlerinden” biri olarak kabul edildiğinde, artık alçakların en alçağıydı.
Sürekli izlendi, politik “mücadele seanslarında” üzerine tükürüldü, dövüldü ve en ağır, en kirli işlerle görevlendirildi. Gardiyanlar, çok yavaş olduğu için onu dövdü. Çoğu zaman, yaşlı ve hasta Fan, mahsulleri gübrelemeye yardımcı olmak için 45 kg’dan fazla ağırlığa sahip birden çok kova toprak taşımak zorunda kaldı. Üç yıllık bir uğraşın ardından artık canına tak etti. 61. yaş gününden bir hafta sonra Fan bir kuyuya atladı. Vücudu alelacele plastik örtülere sarıldı ve bir çukura gömüldü.
Yazan: Eva Fu / The Epoch Times
Çeviri: Şendağ Gökçe / Epoch Times Türkiye
Yorumlar kapalı, ancak trackbacks Ve pingback'ler açık.