Aşk imiş her ne vâr âlemde
İlm bir kıyl ü kaal imiş ancak”
Hazret-i Fuzulî
“Aşkı burada buldum” diyebilmek ne zor…
Aşk dişimizle tırnağımızla kazarak, savaşarak elde ettiğimiz bir şeydi.
Aşk, bulunan bir şey değildi.
Zaten hayatta hazır bulduğumuz şeyler zorluklar ve yangınlardı.
Sıcak bir külü avuçlamaktı yaşadığımız, sevmek adına…
Aşk bir rüyaydı bir zamanlar, dünya gözüyle gördüğüm.
O rüyada kendimi göremezdim, her yer, her şey senden ibaretti.
Yürek yordamıyla yaşadığımız bu çağda bütün renkler, bütün çizgiler tabire muhtaçtı.
O zamanlar anlayamazdım bunu, bütün bu görüntüler, neye işaretti…
…
Sen gelirdin, uzun, geçmek bilmez beklemelerin sonrasında.
İçimde hep, gelememen korkusu olurdu ama, sen gelirdin.
Gün buluttan çıkar, zaman dururdu. Sen gelince her şey bambaşka olurdu.
Hatmiler bir başka güzel kokar, çayın tadı daha bir güzelleşirdi, çünkü artık sen vardın.
Gülüşün sihirli bir öpücük gibi canlandırırdı uyuyan her güzel şeyi.
Umutları besleyen, büyüten bir iksirdi sıcak sesin, söylediğin bir hüzzam olsa da.
Sen gelirdin uzun, yüzyıllar kadar uzun süren günlerin, ayların sonrasında.
Ellerini masanın üzerine yerleştirirdin, vazoya bir gül koyar gibi.
Her seferinde biraz daha zayıflamış olurdun, kumral saçların güneşte biraz daha sararmış…
Bu ince uzun halin, bu sararmış saçlarınla Temmuz başağına benzerdin.
Başak, bereket demekti.
…
Ömrümüzün en avare yıllarıydı. Kaygısız, tasasız… İşsiz güçsüz değildik ama.
Senin işin böyle güzel olmaktı, benim işim güzele bakmak…
En ağır iş bizimkiydi.
Ömrümüzün en beyhude yılları olduğunu söyleyenler olurdu, aldırmazdık.
Dışımızda koca bir dünya duruyordu, bizimse iki kişilik dünyamız bize yetiyordu.
Kâinat bizi buluşturmak için yaratılmış sanırdık, gerisi kıyl ü kaal.
…
Sen gittin bir gün, bir anda.. dönmemecesine.
Yapacak çok işimiz vardı daha, gitmemeliydin.
Daha avuçlarımdan su içecektin.
Bir gülüşün şarkısını içecektik.
Daha güvercinleri yemleyecek, ezanı Sabâ makamından dinleyecektik.
…
Gitmeseydin dediğime bakma. Gitmesen olmazdı.
Çünkü gitmesen, dünya cennet olacaktı.
Cennet olacak olsaydı dünya, yaratılmasına ne gerek vardı?
Hem kalsan bir rüya bir ömür sürer miydi ?
Gittin.. rüya devam ediyor…
kıyl ü kaal: Boş laf, dedikodu