YEDİ UYURLAR-ESHABI-I KEHF
Sözcük anlamıyla “ESHAB” Arapça bir sözcük olup, “Sahip” sözcüğünün çoğuludur. ESHAB, yaranlar, arkadaşlar, dostlar anlamına gelir. KEHF ise, mağara demektir. Dolayısıyla “Mağara Arkadaşları” anlamındadır.
Dünyanın çeşitli yerlerinde “Yedi Uyurlar” mağaraları vardır. Bu ülkelerin isimleri: İspanya, Cezayir, Mısır, Ürdün, Suriye, Afganistan ve Doğu Türkistan’ dır.Ülkemizde de Tarsus’tan başka Efes ve Afşin’de de Eshab-ı Keyf yerleri vardır.
Yedi uyurlar’ın yaşadığı yer olarak en çok kabul gören yer Tarsus’takidir. Yedi uyurlar, Kur’an-ı Kerim’in 18. Suresi olan Kehf süresinde anlatılır. Hem Müslümanlar hem de Hıristiyanlar tarafından kutsal bir yer olarak saygı görür. Kur’anda Yedi Uyurlar’ın isimlerinden söz edilmez. Kur’an’da Yedi Uyurlar’ın uyudukları süre 309 yıldır. Hıristiyan kaynaklarında ise, bu süre 150 veya 197 yıldır. ESHAB-I KEHF’in yaşadığı zaman bazı kaynaklara göre M.S. 298 yılında uyuyup tam 150 yıl uyuduktan sonra, M.S. 448 yılında uyanmışlardır. Diğer bir söylentiye göre 251’den 448’e kadar tam 197 yıl uyumuşlardır. Bu olayın olabileceği tarih genelde 249-251 yılları arası gösterilmektedir ki, Yedi Uyurlar’ın uyandıkları zamanın imparatoru TEYEZOZİS 401-450 ‘li yıllarda krallık yapmıştır.Yedi uyurların yaşadığı zamanda Tarsus çevresini hakimiyeti altında tutan Roma imparatoru DEKYANUS (DAKYANUS) veya TEKYANUS şeklinde söylenmektedir. Hıristiyan kaynaklarında bu kral DEKYUS (DECIUS) olarak geçmektedir.TABERİ, Eshab-ı Kehf’in sığındığı mağaranın bulunduğu dağın adını BENCİLÜS olarak belirtir. Tarsus’ta Eshab-ı Kehf mağarasının bulunduğu dağa halk ta Bencilüs demektedir.
http://www.yumuktepe.com/index.php?option
