Türk Edebiyatının klasiklerinden Orhan Kemal’in 72. Koğuş romanı Murat Saraçoğlu’nun yönetmenliğinde sinemaya uyarlandı.
Başrollerinde Hülya Avşar, Yavuz Bingöl, Kerem Alışık ve Songül Öden’in rol aldığı film dönemi cezaevindeki mahkumlar aracılığıyla anlatıyor.
1940’lı yıllar, II. Dünya Savaşı’nın etkisindeki Türkiye’nin kıtlık yılları. Cezaevinin 72 nolu koğuşunda çeşitli suçlardan yatan Adembabalar…
En yakınını üç kuruşa satabilecek kadar alçalmışların ve üç kuruşunu sonuna kadar paylaşabilenlerin dünyası…
72. Koğuş bir insanlık öyküsüdür ve kaybettiğimiz değerleri bir tokat gibi yüzümüze anımsatır.
1967 yılında Ankara Sanat Tiyatrosu tarafından tiyatroya da uyarlanan roman 3 yıl boyunca sahnede kaldı.
1987 yılında ise yönetmen Erdoğan Tokatlı romanı filme çekmiş ve başrollerinde Kadir İnanır ve Halil Ergün oynamıştı.
İlk baskısı tam 53 yıl önce yapılan kitabın ortaya çıkış öyküsünü Orhan Kemal şöyle anlatmış:
“1953’ün kışı. Vakit gece. Dışarıda sulusepken kendini Haliç Feneri’nin ahşap evleriyle ıssız sokaklarına kaldırıp kaldırıp vuruyor. Tükürseniz donacak bir soğuk hâkim dünyaya. Karımla çocuklarım, her zamanki örtülerinin üzerine evde ne kadar battaniye, kilim varsa almış, birbirlerine sokularak çoktan uykuya geçmişler. Ev kirası ayda 40 lira ama cebimde tramvay parası bile yok. Bir ara, kendimi sigorta ettirip bir hususi arabanın altına atmak, bu suretle sigortadan alınması mümkün parayı çocuklarıma bırakmak gibi çılgınca fikirlere kapılıyorum. İşte o gecenin ayazında, gazocağında ısınarak 72. Koğuş’u yazıyorum. Amacım yayınevinden verilecek avansla eve biraz kömür, kıza bir manto ve bir şişe şarapla birlikte az biraz da yiyecek bişeyler almak”
