Çin Süslemelerine Gizlenmiş Acil Yardım mektubu, Zorunlu Çalışma Kamplarının Acı Gerçeğini Gösterdi

Ödüllü film, Çin’de zulüm gören ve halen tutuklu bulunan sayısız insana bir övgü niteliğinde.

Demokratik ve bağımsız ülkelerde yaşayan insanlar; inanç, ifade, bir araya gelme ve basın özgürlüğü gibi temel özgürlüklerden yararlanır. Bununla birlikte komünist Çin’de masum vatandaşlar, bu temel insan haklarını kullanmaya çalıştıkları için hapse atılabilir ve hatta öldürülebilirler. Çin’deki zorunlu çalışma kampı sisteminin karanlık sırlarını aydınlatan ödüllü belgesel ‘Masanjia’nın Mektubu’, diğer tarafta çimlerin her zaman yemyeşil olmadığının bir başka kanıtı.

‘Masanjia’nın Mektubu’ belgeseli, ABD Oregon’da yaşayan Julie Keith’in satın aldığı bir bayram süslemesi kutusundan çıkan umutsuz SOS (Acil Yardım) mektubuna dayanıyor. Mektupta, Çin’in Shenyang kentindeki ünlü Masanjia Zorunlu Çalışma Kampında gözaltında tutulan bir inanç mahkûmu olan Sun Yi’nin yardım ricası yazılıydı.

Keith mektubu sosyal medyaya yayınladıktan sonra, bir dizi parmak ısırtan olayın sonunda, Çin’deki Falun Dafa (Falun Gong olarak da bilinir) spritüel grubuna uygulanan ve devam eden zulüm ile Çin’in utanç verici zorunlu çalışma kamplarının iç yüzü hakkında şok edici gerçekler açığa çıktı.

Çin’in Xi’an kentinde yaşayan bir mühendis olan Sun, 1997’de Falun Dafa’yı uygulamaya başladı. Bununla birlikte, bu barışçıl bir meditasyon uygulaması 1999’da ÇKP (Çin Komünist Partisi) tarafından yasadışı bir şekilde yasaklandı. Sun, sayısız diğer Falun Dafa uygulayıcısı gibi, bu sindirme eylemini açığa çıkarmak ve vatandaşlarının inanç özgürlüğünü yeniden sağlamak için çalışmaya başladı. Bu yüzden onlarca defa hapse atıldı.

SOS notunun tüm dünyaya yayılmasından sonra Sun bunu, Çin rejiminin acımasızlığını daha fazla ortaya çıkarmak için bir fırsat olarak değerlendirdi. Çin’de bir insan hakları savunucusu olmanın acımasız gerçeklerini film yaparken yine hayatını riske attı. Sun, Çin’de yetkililer tarafından gözetim altındayken geçirdiği zorlu yaşamın videosunu çekti ve diğer eski Masanjia mahkumlarıyla röportajlar yaptı. Sun, çalışma kampında yaşadığı ve şahit olduğu suistimalleri gösteren çizimlerini de öyküsü ile birlikte paylaştı.

SOS notu uluslararası manşetlerde yazıldıktan sonra Sun’ın hikayesi, yönetmen Leon Lee’nin ilgisini çekti. Lee, Keith’le irtibata geçtikten sonra, kişisel ağı üzerinden Çin’deki aktivist ve muhaliflere, Sun’ı aradığını bildiren bir mesaj gönderdi. Üç yıl sonra, Lee nihayet Sun ile bağlantıya geçti ve belgesel yapmak üzere birlikte bir ekip oluşturmaya karar verdiler.

Epoch Times gazetesine verdiği demeçte Lee, “Bu, şu ana kadar yaptığım en zor filmdi,” dedi. “Hem yaptığım önceki filmler yüzünden Çin’e geri dönemediğim için, hem de Sun, nasıl kamera kullanılacağını bilmiyordu. Bu yüzden bu filmi çoğunlukla Skype üzerinden çekmek zorunda kaldık. Ama bu filmi gerçekten mümkün kılan onun cesareti ve kararlılığıydı.”

Lee “Çekim sırasında, Sun hala Çin’deydi. Çok büyük bir baskı altındaydı ve büyük risk aldı” dedi.

The Epoch Times’a göre Aralık 2016’da Sun, Endonezya’ya başarıyla kaçtı ve ertesi yıl Mart ayında Endonezya’da Keith ile bir araya geldi. Fakat 1 Ekim’de 51. doğum gününden sadece birkaç gün önce Sun, Endonezya Bali’deki bir hastanede şüpheli bir şekilde vefat etti.

Filmden etkilenen izleyicilerden biri olan Paula Liu, Minghui.org’a verdiği demeçte, “Bu film gerçekten çok yürek parçalayıcı” dedi. “Daha fazla insan gelmeli ve Çin’in gerçekte ne yaptığını izlemeli. Bence birçok insan bunu bilmeli ve zulüm görenlere yardım etmeli.”

Lee daha fazla insanın Sun’ın hikayesi üzerinden, Çin halkının hikayesini anlamasını umuyor. “Ne tür bir geçmişiniz ya da inancınız olursa olsun, Sun’ın hikayesini gördüğünüzde, cesaretinden etkileneceğinizi düşünüyorum” dedi.

“Gerçek Çin ruhu Sun’da gördüğümüz şeydir” diye ekledi.

Merhum Sun, Lee ve Keith gibi özverili ve korkusuz insanlar, gerçek hayattaki kahramanlardır. Masanjia’dan Mektup, Çin’de haksız bir şekilde zulüm gören ve bu güne kadar hapsedilmiş olan yüz binlerce kişiye sunulan övgü niteliğindedir.

Yazan: Ashok Ramprasad, NTD
Çeviren: Hatice Atmaca, Epoch Times Türkiye