Genellikle Çin Yeni Yılının ardından geçen dönem şirketler için işçi kiralama dönemi olarak hareketli geçer. Ama bu yıl, en son açıklanan istatistiklere göre farklı olabilir.
İşleri iç bölgelere taşımakla beraber işçi azlığı anakara Çin’in kıyı bölgelerinde bulunan şirketler için bir kabusa dönüştü.
Çin Sosyal Bilimler Akademisindeki Nüfus ve Çalışma Ekonomisi Enstitüsü araştırmacılarından Zhang Yi 2011 yılında insanları kiralamanın çok daha zor olabileceğini belirtti.
Çin’in Ulusal Tekstil ve Giyim Kurumu raporunda, İnci Nehri Delta Bölgesi’nin şu anda iki milyon işçiye ihtiyacı olduğunu söylerken, bu açıklama ile çelişen otoriteler bu rakamın 1 milyon olduğunu iddia aediyorlar. Shandong İli ise 700,000 işçiye ihtiyaç duyuyor.
Geçen Kasım ayında New Express tarafından yayınlanan bir makaleye göre Guangdong İli’nin Dongguan Şehri %40 oranında işçi kaybına sahip.
İç bölgelerde aynı zamanda işçi azlığı raporları veriyorlar. Guangxi İli, Nanning Şehrinde bulunan Dongmeng Ekonomik Kalkınma Parlı idari komitesi ortalam 30.000 işçilik bir işçi açıkalrı olduğunu rapor etti.
Sichuan Sosyal Bilimler Akademisi Dekan Yardımcısı Guo Xiaoming, Chendu Business Weekly gazetesine verdiği röportajda, Sichuan’ın da bazı bölgelerde işçi sıkıntısı çektiğini belirtti. 2009 yılının sonunda, Suining şehrinde bulunan 21 şirket yüzde 20 oranında işçi ihtiyacına sahipti.
Bu yıl Xinhua Derlemesi’nin ikinci sayısında yayınlanan Göçebe İşçilerin Azlığının Sebebleri, İşçi Pazarındaki Devrimin Görünümü ve Çözümü makalelerinde yayınlanan verilere göre, göçebe işçi rezervi geçen seneye göre 6 milyon daha az. Son üç yıl boyunca bu rakam sürekli aşağıya düştü ve üç sene öncesine göre 20 milyon civarında bir azalmaya sebep oldu.
Forchina.tw firmasının müdürü olan Li Mengzhou ise birçok genç insanın beyaz yakalı işleri tercih ettiklerini ve bir takım elbise giymenin ve daha az para kazanmanın bu gençleri bir işçi olmaktan
daha iyi hissettirdiklerini söyledi. 1980’lerden sonra doğan birçok kişinin de McDonald’s veya KFC (Çin’de tercih edilir işler) gibi firmalarda çalışmanın kendilerini daha iyi hissettirdiklerini söyledi.
Ulusal İstatistik Bürosu tarafından yayınlanan veriler ise 2009 yılında doğu Çin’de çalışan bir kişinin ortalama yalık gelirinin 1,455 yuan ( 220 A.B.D. Doları) ve batı Çin’de çalışan insanların ortalam gelirnin ise 1,382 yuan ( 210 A.B.D. Doları) olduğunu gösteriyor. Doğu bölgesindeki gelir batı bölgesindeki gelirden sadece yüzde beş oranında yüksek. 5 sene önce, doğu blgesinde ödenen maaş, batınınkinden yüzde onbeş daha fazlaydı. Şu anda doğu bölgesinde ödenen yüksek maaş avantajı da ortadan kalkmış bulunuyor.
İşçi azlığı sorunu birçok işin şu anda Çin’den kaçmasına sebep oldu. Tekstil Teknoloji çalışma ağı 2 Şubat’ya bazı Tayvan firmalarının Çin fabrikalarına sipariş vermiş olduğunu ama işçi sıkıntısına, elektrik kullanımı kısıtlamalarına ve ham madde fiyatlarındaki artışa bağlı olarak siparişlerin teslim edilmesinin bir problem oluşturmaya başladığını raporladı. Bu firmaların ürünlerin zamanında teslimi için bazı siparişlerini Tayvan’a geri aldıkları bildiriliyor.
Pekin Üniversitesinde araştırmacı ve sosyal politika uzmanı Ma Guangyuan, kırsal bölgelerde sağlanan ucuz işçiliğinin azalmaya başladığını söyledi. Çin’de şu anki gerçek, çiftçi işçi ailelerinin genç nesillerinin beklentilerinin ve ideallerinin daramatik olarak değiştiğini söyledi.
Ma, “Karşı karşıya olduğunuz çiftçi işçilerin ikinci nesilleri. Onlar daha çok bilgi ve ideale sahipler ve şehirde kalmak istiyorlar ki bu da hayatlarını daha iyileştirmek üzere şehre para kazanmaya giden ve ardından hemen kırsala dönmek isteyen ailelerininkinden daha farklı” dedi.