1945-1946 yılları arasında düzenlenen Nürnberg Duruşmaları boyunca yaşanan tüyler ürpertici hikayelerin ardından, pek çok üst düzey Nazi yetkilisi, milyonlarca masum Yahudi’ye zulmettikleri için cezalandırıldı.
Yahudilere karşı uygulanan ırksal temizlik (soykırım) bir Nazi politikasıydı ama yüksek rütbeli Nazi yetkilileri yapılan bu soykırım hakkında bir şey bilmediklerini iddia ettiler. Oysa Yahudilerin öldürülmesi için imza ile onayladıkları belgelerin aksini kanıtlamaları onlar için çok zor olacaktı.
Davanın idari danışmanı Thomas J. Dodd, idam edilmiş Polonya asıllı bir adamın kafatasını mahkemeye delil olarak sundu. Kafatası toplama kampı müdürü Karl-Otto Koch’un masasının üzerinde bulunmuştu. O [kafatası], kağıt tutucu olarak kullanılıyordu.
Hakim, gazeteciler ve diğer kişiler bunun karşısında dehşete düştü. Naziler nasıl bu kadar kalpsiz olabilirdi? Bu tek parça delil savunmayı tamamen gölgede bıraktı. Hatta Nazi subaylarının en dokunaklı konuşanları bile sorumluluktan kaçamadılar.
İnsan olmanın en alt çizgisine meydan okumak anlamına gelen suç eylemleri asla hoş görülmemelidir. Bu, insanlar ile şeytanlar arasındaki çizgidir.
Nürnberg Duruşmaları, 250 sayfalık karar metni ile sona erdi. Nazilerin toplama kamplarında işlediği kötü eylemler, tüm dünyada kınandı.
Bugün Çin’deki hapishanelerde, gözaltı ve beyin yıkama merkezlerinde yaşanan Falun Gong zulmü de Nazilerin yürüttüğü soykırımdan çok daha acımasızdır. Çin Komünist Partisi daha da ileri giderek, uygulayıcıları organları için öldürdü ve organları kar elde etme amacıyla sattı.
Yazan: Ming Shi, Clear Harmony (www.tr.clearharmony.net)
