Tai-Chi Chuan (kısaca Tai-Chi) “yüce nihai yumruk” anlamına gelen bir dövüş sanatıdır. Aynı zamanda sağlıklı ve uzun yaşamak için kullanılan bir kişisel gelişim uygulamasıdır. Tao okuluna ait bu uygulama, vücuttaki Chi’yi (enerji) güçlendirmeyi, evren ile bütünleştirmeyi ve vücuttaki dengesizlikleri ortadan kaldırmayı hedefler.
Tai-Chi Chuan çok eski bir döneme kadar uzanmaktadır. Bu dövüş sanatını geliştiren en önemli kişi Taoist keşiş Chang Sang Feng’dir.
Binlerce yıllık Çin tarihinde ustadan öğrenciye aktarılan bu dövüş sanatı ilk 1820 yılında büyük çapta halka tanıtılmıştır. Alışılagelmiş dövüş sanatından çok farklıdır; teknikleri yavaş ve yumuşaktır. Bazen hızlanır ve genelde yavaş olmasına rağmen yumruklar ve tekmeler oldukça güçlüdür.
Tai-Chi Chuan’da hareketlerin geleneksel formları çok önemlidir fakat günümüzde formları değiştirilmiştir. Modern spor yarışmalarında Tai-Chi formları sergileniyor ve yarışmada en güzel formları sergileyen kazanıyor.
Ringde birbiriyle dövüşen Tai-Chi Chuan dövüşçüleri var ve bu da Tao Okuluna ve Chang Sang Feng öğretisine tamamen aykırı ve öğretiyi tamamen bozmuş durumdadır.
Tai-Chi Chuan bir gösteri veya spor uygulaması değildir. Bu öğreti Tao sisteminin yin-yang prensibine dayalı yüksek ahlak içeren bir içsel gelişimdir.
Komünistlerin Çin Kültür Devrimi sırasında birçok geleneksel öğreti gibi Tai-Chi Chuan da ağır tahribata uğramıştır.
Günümüz Çin’de parklarda yüzbinlerce kişi tarafından Tai-Chi Chuan uygulanmaktadır. Ancak ne kadar orijinal öğretiyi temsil ettiği bir soru işaretidir.